۱۳۸۵ فروردین ۲۸, دوشنبه


ايمني هسته‌اي؟

در اين افتخار ملي هسته‌اي ما درباره تنها چيزي كه صحبت نمي‌شود بحث ايمني است. مانند خيلي چيزهاي ديگر ما نمي‌دانيم كه اين حق مسلم را به چه بهايي دارند به ملت مي‌دهند؛ نمي‌دانيم كه مردم اطراف سايت‌هاي هسته‌اي بايد منتظر چه پيامدهايي باشند و چه فكري براي ايمني‌شان شده است. با توجه به مخفي‌كاري‌ها و فشارهايي كه در ميان بوده و در مملكتي كه چند روز در ميان هواپيما مي‌افتد و پمپ بنزين مي‌تركد و قطار پنبه و بنزين آتش مي‌گيرد چشممان نبايد آب بخورد.

از اين‌ها گذشته عكس‌هايي كه اين روزها به عنوان تصاوير نمايشي منتشر مي‌شود آدم را شديداً مي‌ترساند؛ به بادگيرهاي پيك موتوري و دستكش‌هاي جراحي اين جوانان دانشمند هسته‌اي در كنار اين دستگاه لخت و بي‌حفاظ و آن ظرف كيك زرد نگاه كنيد:

حالا تصوير اين آقا را هم در كنار يك سانتريفوژ درون پوشش محافظ در يكي از نيروگاه‌هاي فرانسه ببينيد:


در اين دو لينك هم مي‌توانيد پوشش‌هاي معمول محافطت در برابر تشعشع را ببينيد (+ و *). اين يكي هم تصاويري از سايت ناتو است كه افرادي را با پوشش محافظ در برابر تشعشع هسته‌اي نشان مي‌دهد. اين عكس هم مربوط به يكي از تعضاي دپارتمان كامپيوتر دانشگاه تورونتو است كه در يك نيروگاه هسته‌اي انداخته و در سايتش گذاشته.

به نظر شما اين‌ها چه‌قدر با تصاوير ايراني مشابه كه تازه جنبه تبليغي هم دارد قابل مقايسه هستند؟ تازه اين‌ها به اصطلاح همان جوان‌هاي افتخار آفريني هستند كه اين‌همه درباره‌شان داد سخن داده مي‌شود. با وجود اين وضعيت بر سر مردم منطقه چه مي‌آيد؟

راستي، به سالگرد فاجعه چرنوبيل، 26 آوريل 1986، 9 روز مانده است. تصوير پايين هم بناي يادبود اين حادثه است كه در بيرون مسكو ساخته‌اند.





۱ نظر:

reza گفت...

slam. hatman in veblog ra bebin.

http://pichideh.blogfa.com/