بيانيه جمعي از فعالان مسائل زنان
در حمايت از كارگران زنداني و خانواده‌هايشان
اعتصاب كارگران شركت واحد اتوبوسراني براي درخواست ترميم دستمزد و بهبود شرايط اسف بار زندگي خود، به جاي پاسخ درخور به دستگيري اعضاي هيئت مديره سنديكاي اين شركت انجاميد. اين برخورد که نشان داد گوش شنوايي براي اين خواسته‌هاي بر حق وجود ندارد به خودي خود مصداق بارز ناديده گرفتن حق تشکل و آزادي بيان بود. اما تهاجم شبانه به کارگران معترض و بازداشت جمع کثيري از ايشان به اين مسئله ابعاد گسترده تري بخشيد. زنان و کودکان اين کارگران زحمتکش نيز از بي مهري بي نصيب نماندند. همسران اين کارگران علاوه بر ضرب و شتم و بازداشت موقت، اکنون بايد بار سنگين خانواده را به تنهايي و با دست خالي بر دوش بکشند. اين زنان شريف که پيش از اين نيز به زحمت مي توانستند امور خانواده را با درآمد اندک مردان خود سر و سامان دهند اکنون از همين حداقل نيز بي بهره مانده اند.فشارهاي اجتماعي مضاعفي كه بر اين زنان فداكار و شرافتمند وجود داشت اكنون چند برابر شده است. آنان بايد علاوه بر فشار اقتصادي بار محروميت هاي رواني و فرهنگي را نيز بر دوش بكشند و به تنهايي با انواع مسايلي که در اين جامعه نا امن اعضاي خانواده را تهديد مي کند روبرو شوند. بي اعتنايي و خاموشي در برابر بي مهري با اين زنان فداکار جايز نيست. ما ضمن همدردي با همسران کارگران بازداشت شده حمايت خود را از اقدامات اصولي، انساني و حق طلبانه كارگران شركت واحد و اعضاي سنديكاي اين شرکت اعلام مي کنيم. و از تمامي زنان و مردان آگاه و مسئول در ايران و سراسر جهان مي خواهيم به ياري خانواده کارگران بازداشت¬شده بشتابند و حمايت مادي و معنوي خود را از آنان دريغ نکنند. همچنين در پايان از مسئولان مي‌خواهيم كارگران زنداني را هرچه سريع تر آزاد كرده و شرايط بازگشت به كار آنان را فراهم آورند، تشكيلات كارگري و سنديكاي آزاد و مستقل را به رسميت بشناسند، و از هرگونه اقدامي در جهت اخراج كارگران جلوگيري کنند... امضاها و متن اصلي بيانيه را در اين‌جا ببينيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر